Arbitraj, aynı olayın tüm sonuçlarını farklı sitelerden kapatmaya dayanır. Amaç, sonucu ne olursa olsun küçük bir artı yazmaktır. Yöntem, matematik olarak nettir. Fakat piyasa her zaman sabit kalmaz. Çünkü oranlar kıpırdar, limitler değişir ve kesintiler devreye girer. Dolayısıyla “risksiz kâr” cümlesi psikolojiyi şişirir. Ben bu alanı yıllardır izlerim. Kâğıt üzerinde pürüzsüz görünen plan, uygulamada sürpriz üretir. Yine de yöntem tamamen değersiz değildir. Doğru an, doğru eşleşme ve doğru hız gerekir. Ayrıca disiplin şarttır. Aksi halde avantaj buharlaşır.

Önce aralığı doğru okuyun. Spread, yani toplam ters olasılık, yüzde 100’ün altına inmeli. Aksi halde maliyet, artıyı yer. Ardından kura, komisyona ve çevrim kısıtlarına bakın. Çünkü nakde giden yol şeffaf olmalı. Ben her eşleşmede üç kontrol yaparım. Bir, oranlar canlı mı ve menzil dar mı? İki, limitler bu tutarı kaldırıyor mu? Üç, çekim için ek şart var mı? Bu üçlü sağlamsa, plan anlam kazanır. Böylece teoriyi sahaya indirmek mümkün olur.

Kurgu ile Gerçek Arasındaki Duvar: Spread, Limit ve Ücret

Teoride her sonuç kapandığında kâr kilitlenir. Fakat gerçek, ayrıntıda saklıdır. Spread küçük görünür; ancak ücretler eşiği bozar. Çekim masrafı, kur farkı ve işlem gideri toplamı büyütür. Böylece yüzde 1’lik marj hızla sıfıra iner. Ben önce net kâra bakarım. “Tüm maliyetlerden sonra kasada ne kaldı?” sorusu her şeyi sadeleştirir. Eğer yanıt zayıfsa, fırsat aslında tuzaktır. Şık formüller cazip görünür; fakat rakam dürüsttür.

Limitler ikinci engeldir. Bazı siteler yüksek tutara izin vermez. Bazıları ise tek tıkta oranı düşürür. Bu yüzden dağıtım gerekir. Ben parçalı girişle baskıyı azaltırım. Tutarı bölmek esneklik sağlar. Ayrıca portföyü birkaç lisanslı operatöre yayarım. Böylece tek kapı kilitlenirse akış sürer. Yine de her kapı aynı hızda çalışmaz. Bu farklılık planı etkiler. Sonuç olarak limit, hız ve ücret üçlüsü, “kâğıt üstü artı”yı hızla törpüler.

Operasyon Riski: Zamanlama, Oran Kayması ve Eşleşme Hatası

Arbitrajın kalbi zamandır. Bir oranı aldınız; diğerini kapatana kadar saniyeler geçer. Bu arada oyuncu sakatlanır, kart çıkar, market kıpırdar. Oran kayar ve açıkta kalırsınız. Ben bu riski iki yöntemle düşürürüm. Önce “en yavaş” operatörü belirlerim. Emri oradan başlatmam. Ayrıca tarayıcı ve ağ gecikmesini ölçerim. Hız, burada gerçek paraya eşittir. Bu yüzden gereksiz eklentileri kapatırım. Oturumu temiz tutarım. Sonra tıklama zincirini prova ederim.

Eşleşme hatası ikinci risktir. Yanlış pazar, yanlış handikap ya da yanlış satır seçimi olur. Ben her adımı yüksek sesle kontrol ederim. “+0.25 mi, 0 mı?” diye kendime sorarım. Ayrıca teyit ekranındaki kodu okurum. Küçük bir hata tüm kurguyu bozar. Bu yüzden kuponu onaylamadan önce tek nefeslik duruş koyarım. Ardından ikinci tarafı kapatırım. Böylece panik azalır, isabet artar. Sonuç olarak basit ritüeller, pahalı hataları önler.

Uyum ve Hesap Sağlığı: KYC, IP Deseni ve Bonus Çakışması

Arbitraj düzenli tekrar ister. Fakat düzen, uyum ekiplerinin gözünde desen üretir. Operatör bunu fark eder ve limiti indirir. Bazı durumlarda hesap kapanır. Ben bu noktada iki çizgi çizerim. Bir, tek hesap disiplini. İki, net KYC dosyası. Çoklu hesap riske girer ve tüm emek yanar. Ayrıca IP izi tutarlı olmalıdır. VPN açıkken giriş yapmak, gereksiz şüphe doğurur. Dolayısıyla sade bir iz bırakmak en doğru yoldur.

Bonuslarla arbitrajı aynı sepete koymayın. Kurallar çakışır ve tartışma doğar. “Adil oyun” hükümleri bu yerde devreye girer. Sonra kazanç iptal olur ve itiraz uzar. Ben bonusu ayrı, arbitrajı ayrı çalıştırırım. Net çizgiler problemi azaltır. Üstelik destek ekibiyle diyalogu da yumuşatır. Gerektiğinde işlem izini tek sayfada toplarım. Zaman, tutar ve pazar yan yana durur. Böylece sorular hızlı cevap bulur.

Gerçekçilik Testi: Sayı, Senaryo ve Kötü Gün Provası

Arbitrajı sahaya indirmeden önce test yapın. Önce “kötü gün” senaryosu yazın. Oran kayması kaç puan? Limit kesilirse kalan açık ne kadar? Ücretler arttığında marj nerede biter? Ben bu soruları tabloya koyarım. Sonra kalemi acımasız kullanırım. Varsayımları aşağı çekerim. Eğer artı hâlâ hayattaysa, plan denemeye değer. Değilse masada kalır ve rafa gider. Bu filtre, hayal kırıklığını azaltır.

Sayılar doğruysa ikinci katmana geçin. İş akışını prova edin. Tıklama sırası, sayfa düzeni ve doğrulama adımları testten geçsin. Ben oransız bir “kuru koşu” yaparım. Bu, hatayı güvenli alanda yakalar. Ardından küçük birimle canlı deneme yaparım. Kâr küçük kalır ama ders büyür. Yine de hız tatmin edici değilse geri dönerim. Aracı değiştirir, tarayıcıyı sadeleştirir ve tekrar denerim. Sonuç olarak gerçekçilik testi, pahalı denemeyi ucuzlatır.

Bankroll ve Finansal Çerçeve: Birim, Kur ve Likidite

Arbitraj sabır ister; ancak kasa yönetimi her şeyden önce gelir. Birim boyutu riskle orantılı olmalı. Ben kasayı dilimlere bölerim. Tek işlemede kasanın küçük bir yüzdesini kullanırım. Böylece kayma anında yara küçük kalır. Ayrıca likit rezerv ayırırım. Çünkü bazen çekim gecikir. Yeni fırsat kaçmasın diye yakıt hazır durur. Bu rezerv psikolojiyi de dengeler.

Kur ve ücret tarafı da net olmalı. Kripto ya da kart, her kanalda gerçek maliyeti hesaplarım. Komisyonu, kur farkını ve hız primini aynı satıra yazarım. Değer, bu toplamdan sonra var olur. Aksi halde defter yanıltır. Yine de tüm kanalları aynı anda kullanmam. Önce en temiz akışı bulurum. Ardından esnetirim. Böylece sürtünme azalır ve net kâr görünür kalır.

Benim Deneyimim: Ne İşledi, Ne İşlemedi ve Son Söz

Seneler içinde yüzlerce surebet fırsatı taradım. Kâğıt üstünde parlak görünen çok fırsat vardı. Fakat büyük kısmı ücret ve hızda eridi. En iyi işler, küçük marjlı ama sürtünmesi düşük eşleşmeler oldu. Ben “az ama akıcı” modelini benimsedim. Ayrıca portföyü iki üç sağlam operatöre yaydım. Tek platforma yaslanmadım. Böylece sürpriz limitlerde nefes aldım. Sonuç olarak artı çizgisi daha düz seyretti.

Yine de şu gerçeği gizleyemem. Arbitraj hâlâ zordur ve herkes için uygun değildir. Üstelik hata affı düşüktür. Disiplin ve hız olmadan yürümek güçtür. Eğer bu altyapı yoksa, stratejiyi rafa koymak daha akıllıcadır. Ben bugün hâlâ matematiği severim. Fakat romantizme alan bırakmam. Önce gerçekçilik testi yaparım. Sonra küçük birimle ilerlerim. En sonda ölçeklerim. İşte bu ritim, beni gereksiz riskten korur.